Bir şeyler oluyor gökyüzünde,
Daha kötüleriyse yeryüzünde.

**

Kim bilir kimdi, o, kime benzettiğimi dahi hatırlayamadığım kadın. Hepsi tek bir kişi oldu artık onların. Ne isimleri kaldı ne de yüzleri. Gitmekle kalamamak aynı şey değil demişti bir adam bir geceyarısı. “Herkes gider mi?” diye sormuştum ben, “Kim kalır ki?” demişti o da. Aynı şey değildi. O gece hiç düşmanım kalmamıştı benim, kendimden başka. Herkes gitmişti.

Hiç olmadığım kadar kendimleyim şimdi. Herkes uykuda, mesela sen, o ve onlar. Bir ben sokaktayım bir de ekmek yapan fırıncı. Bir ben korkağım artık bir de sokakta yatan evsiz adam. Kaldırımlar dosttan öte şimdi, konuşmadan anlaşıyoruz. Bir o beni biliyor, bir de ben onu. Güneş doğduğunda kim bakar kaldırımların yüzüne?

Sen belki de, o sabah geldin.