Ah efendim, eminim, tanısanız siz de seversiniz. Hem biliyorsunuz, gerçeklerin sonu yoktur.

***

Bir kuş vardı pencerenin önünde. Keskin hareketlerle bir sağa bir sola çeviriyordu başını. Yağmurdan benim kadar keyif almıyordu sanırım. Üst komşunun oğlu da sevmiyordu yağmuru. Birçok akşam sırf o yüzden yağmur yağmadı sanırım. En iyi, çocuklar biliyor zaten kimi sevmeleri gerektiğini. Biliyorum, benimki, olabilecek en ucuz kahramanlık; ama tanısaydı, o çocuk da çok severdi seni.

Saat şimdi, beşe beş kala; belki sona da çok bir şey kalmamıştır.